قلعه الموت معروف‌ترین قلعه ایران + تصاویر

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین، قلعه الموت که به قلعه حسن صباح معروف است یکی از قلعه‌های منحصربه‌فرد، مرموز و تاریخی ایران بوده که هر ساله گردشگران بسیاری را از شهرها و کشورهای مختلف جهان به خود جذب می کند.

این قلعه دیدنی در نواحی شمال استان قزوین قرارگرفته است که این منطقه الموت نام دارد و در فاصله 108 کیلومتری از شهر قزوین است، به سبب دره ها و پرتگاه های فراوان موجود در این مسیر زمان بیشتری برای رسیدن به آن مورد نیاز است.

قلعه الموت در شمال شرقی روستای گازرخان ( پس از معلم کلایه ) و بر فراز صخره‌ای به ارتفاع 2163 متر از سطح دریا بوده که البته بلندی صخره نسبت به زمین های پیرامون خود به 200 متر می رسد و شاید رسیدن به این قلعه حتی با وجود پله های فراوانش برای نسل امروز که همه کارهایش الکترونیکی است کار سختی باشد.

پیرامون این دژ از هر چهار سمت پرتگاه است و تنها راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی بوده که کوه هودکان با فاصله‌ ای زیاد بر آن مشرف است و یکی از جاذبه‌های گردشگری استان قزوین محسوب می‌شود.

این قلعه منحصر به فرد دارای 2 قسمت اصلی است که شامل قلعه بالا و قلعه پائین می شود، قلعه بالا یا قلعه بزرگ از سنگ و گچ ساخته شده است و نسبت به سایر فسمت های قلعه، آسیب کمتری دیده است.

در جانب جنوب غربی این  قلعه، حوضی به طول هشت متر و عرض پنج متر در سنگ کنده‌اند که هنوز هم بر اثر بارندگی‌های زمستان و بهار پر از آب می‌شود و در گوشه جنوب غربی این حوض، درخت انگور کهن‌سالی  وجود دارد که هنوز سبز و شادات است و مردم محلی معتقدند آن را «حسن صباح» کاشته است.

در سال های گذشته به سبب بی توجهی مسئولان به این قلعه، آسیب های زیادی توسط انسان های طمع کار که در آرزوی یافتن گنج دست به تخریب آثار باستانی کشورشان می زدند وارد شده است، ولی هم اکنون مورد حفاظت سازمان میراث فرهنگی قرار دارد و محافظت های لازم از آن انجام می گیرد.

حسن صباح از ایرانیانی بود که در دوره سلجوقی قیام کرد و از مخالفان سرسخت تسلط اعراب و ترکان سلجوقی بر ایران بوده و مذهب او و پیروانش اسماعیلیه (شاخه ای از تشیع ) بوده است، تفاوت این شاخه با مذهب تشیع رایج در بین ما این است که آنان به هفت امام اعتقاد دارند و امامت را بعد از امام جعفر صادق(ع) حق فرزند وی اسماعیل دانسته اند.

حسن صباح سالها با اشغالگران مبارزه کرد و نقش بزرگی در گسترش زبان فارسی و عقب زدن زبان عربی در ایران داشت، شیوه حسن صباح در از بین بردن مخالفان ، کشتن مستقیم افراد به همراه جانفشانی قاتل بوده است.

این تصویر، تصویری خیالی از قلعه اصلی در زمان حسن صباح است.

واژه الموت ( اله - اموت ) " ا ، ل ، ه ، ا ، م ، و ، ت " به حساب ابجد ( 1 - 30 - 5 - 1 - 40 - 6 - 400 ) با سال ورود حسن صباح به دژ یعنی 483 برابر است که پیروان او این تصادف محض را از کرامات او می دانند.    

این قلعه در سال 654 هجری قمری به دستور هلاکوخان به آتش کشیده شد و ویران شد و در دوره های مختلف تاریخ ، به عنوان زندان و تبعیدگاه مورد استفاده بوده است البته این قلعه از سال 930 هجری قمری و ابتدای حکومت شاه طهماسب صفوی تا سال 1006 هجری قمری کالبدی سالم داشته است.

حسن صباح از این قلعه به شهرهای مختلف ایران دارو می فرستاد و براساس تاریخ این داروها توسط مأموران حسن صباح در 3 روز به اصفهان می رسید.

این قلعه جزء رصدخانه های پیشرفته زمان خود بوده است به طوری که از مقایسه رصدخانه این قلعه با رصدخانه مراغه مشخص شده است که خواجه نصیرالدین طوسی پس از الموت، رصدخانه مراغه را می‌سازد با این فرضیه می‌توان گفت از الگوی الموت برای ساخت رصدخانه مراغه استفاده کرده است.

حمدالله مستوفی گفته است که این قلعه به دست «داعی الحق حسن بن زید الباقر» بنا شده است و حسن صباح در سال 486 هجری قمری این قلعه را تصرف کرد که اکنون به نام قلعهٔ حسن صباح نیز نامیده می‌شود.